Day: 10.04.2024

1.Կարդա’ ավանդությունը, դուրս գրի’ր ստեղծագործության գաղափարը արտահայտող մտքերը «բանալի և կողպեք» մեթոդով:

Իմաստությունը հասակից կախումն չունի, այդ մի շնորհք է, որ Աստված նրան է տալիս, ում ընտրում է ինքը։

Ամեն մարդ կարող է իմաստությունը սիրել, իմաստասեր լինել, բայց ո՛չ իմաստուն։

2.Բառարանի օգնությամբ բացատրի’ր անծանոթ բառերն ու դարձվածքները:

Տխմար — հիմար

Սպանդանոց-  անասուններ մորթելու և միսը նախնական մշակման ենթարկելու արտադրական ձեռնարկություն:

Հարու — եղջյուրներով հարված

Կթոց — բարակ ճյուղերից հյուսած կողով, քթոց, սակառ

Համրանա — խոսելու ունակությունից զրկվել

Կայք —  ունեցվածք,

Շահի — մանրադրամ։

Խուրջին- բրդից գործված երկաչքանի տոպրակ

Փառաշ — արքունիքի ստորին պաշտոնյա

3.Առանձնացրո’ւ բարբառային բառերը և դիտարկի’ր:

Իշ- էշ

Հարու տալ-պոզահարել

ջոկ-ջոկ-առանձին-առանձին

օյին-չարաճճի արարք

փառաշ-արքունիքի ստորին պաշտոնյա

խուրջին-բրդից գործված երկաչքանի տոպրակ

4.Վերլուծի’ր ընդգծված տողերը և վերլուծությունդ հրապարակի’ր քո բլոգում:

Իմաստությունը հասակից կախումն չունի, այդ մի շնորհք է, որ Աստված նրան է տալիս, ում ընտրում է ինքը —- Իմաստությունն մարդը ձեռք չի բերում մեծանալով այլ դա Աստծո կողմից տրված շնորքն է որը միայն ընտրյալ մարդկանց համարը

Ամեն մարդ կարող է իմաստությունը սիրել, իմաստասեր լինել, բայց ո՛չ իմաստուն։ – Բոլորը կարող են սիրել իմաստությունը և մտածել որ իմաստուն են, բայց չատ քիչ մարդիկ կարող են լինել իմաստուն:

5.Դուրս գրի’ր Մանուկ-խանի հնարամտությունը բնորոշող հատվածները:

— Շա՛տ լավ, տարե՛ք սրան մի առանձին սենյակ և բերե՛ք վկաներից մեկին։

— Դու տեսա՞ր,— հարցրեց վկային,— որ այն մարդը այս մարդու կնոջը հանձնեց սրա ուղարկած ամանաթը։

— Այո՛,— պատասխանեց վկան։

— Ի՞նչ բան էր։

— Քար էր։

— Ի՞նչ ձև ուներ։

— Կլոր էր։

— Ի՞նչ գույնի քար էր։

— Սպիտակ։

— Ի՞նչ մեծություն ուներ։

— Ահա՛ այսչափ կլիներ,— ասաց նա՝ ցույց տալով իր ձեռքի բռունցքը։

— Թանա՛ք քսեցեք սրա ամբողջ բռունցքին, և նրանով թող դրոշմե թղթի վրա քարի մեծությունը։

Հրամանը կատարվեց։ Թազա հարուստը, սուտ վկաներ վարձելով՝ նրանց ասել էր, որ քար է եղել իր ստացածն ու տվածը, բայց մոռացել էր ասել, թե ինչպիսի՛ քար էր։

— Հիմա տարե՛ք սրան իր սենյակը և մյուս վկային բերե՛ք։

Մյուս վկան էլ ցույց տվավ, որ քարի մեծությունը մի թաթաչափ էր, ձևը տափակ էր, գույնը՝ սև։

Երրորդ վկան ցույց տվավ, որ քարի մեծությունը եղունգի չափ էր, գույնը՝ կարմիր, ձևը՝ քառանկյունի։

6.Արդարացրո’ւ և մեղադրի’ր իշատերին:

Ես արդարացնում եմ իշատիրոջը, որովհետև նա մեղավոր չէր, որ իր հետևից եզնատերն էր գնում սպանդանոց: Իշատերը ընդհամենը ուզում էր շուկա գնալ:

Ես մեղադրում եմ իշատերին, որովհետև նա չէր լսում եզնատերին և իր ուզածը պնդում: Նա իրպատիժը ստացավ:

7.Մանրամասն նկարագրի’ր այն փողոցը, որտեղ տեղի ունեցավ միջադեպը:

Փողոցը, որտեղ տեղի ունեցավ միջադեպը, շատ նեղլիկ փողոց էր, երկու կողմերում վաճառականներ էին, որոնք բերել էին տարբեր ապրանքներ վաճառելու համար։ Փողոցում կային շատ կենդանիներ, որոնց տանում էին սպանդանոց։ Աշխույժ և աղմկոտ փողոց էր։

8.Բնութագրի’ր թագավորին` նրա դատավճիռը վերլուծելով:

Թագավորը արդար թագավոր չէր իսկ ժողովրդի մասին չէր մտածում այլ մենակ իր մասին։

Long long ago the animals had no tails or very small ones. One day the Lion asked all the animals to come to him to get good tails. It was cold that day and it was raining. The hare had only a short little tail but he did not like to go out and said to the other animals, “Please, bring me a tail. I can’t go anywhere when it rains.”

“What tail do you want to have?” the animals asked him.

“Oh, any tail will be good for me. But it must not be too long or too short.”

Some time later the animals came back and each animal had a beautiful tail. But nobody brought a tail for the hare.

I think that some of them forgot about the hare, some had no time, some could not find a good tail for the hare.

But I know this: if you must do something, don’t ask others to do it for you. Don’t forget about the hare with his short little tail!

Tail-պոչ

Hare-նապաստակ

Long-երկար

Short-կարճ

Առաջադրանքներ

Բացատրի՛ր ընդգծված բառերը։

սովդաքարի-Վաճառական

վրդովվում-տխրել

փեշակ-Արհեստ

ծխատեր- Եկեղեցական տվյալ ծուխը հովվող

համքարներին-խմբավորման անդամ

գործակատարը վաղ-վաճարելու ժամ

վախճանվել-մահանալ

հոգոցի վրա-Խոր շնչառություն և արտաշնչում

Բնութագրի՛ր վաճառականին։

Նա շատ ագահ էր և մտածում էր մենակ իր մասին։

Տեքստից առանձնացրո՛ւ վաճառականին բնութագրող հատվածները։

— Ի՜նչ հաշիվ, ի՜նչ Աստված, քեզ ուտացրել, խմացրել և փեշակ եմ սովորեցրել, էլ ի՞նչ ես ուզում, քեզ ոչ մի կոպեկ չեմ տալ, որտեղ ուզում ես գնա։

― Ոչինչ չունեմ, թող տանեն կախելու, դա ուզում էր ինձ կենդանի թաղել,― ասում է վաճառականը։

Տեքստից առանձնացրո՛ւ երիտասարդ գործակատարին բնութագրող տողերը։

― Տե՛ր արքա, ես խղճում եմ նրա զավակներին, ես մտնում եմ նրանց դրության մեջ։ Նրա որդիքը պետք է լացեն, որ իրանց հորը կենդանի թաղում են։ Ես ոչ մի պահանջ չունեմ նրանից և հրաժարվում եմ մի որևէ վարձատրությունից

Վերլուծի՛ր երիտասարդ գործակատարի արարքը։ Արդարացրո՛ւ նրան։

Ես արդարացնում եմ տղային որովհետև նա ծախսել է հինգ տարի, որ աշխատի շատ գումար իսկ այդ ագահ վաճարողը իրեն չտվեց այդ արդար գումարը։