Մայրենի, իմ գրադարանը

Աստրիդ Լինդգրեն-Էմիլը Լյոնենբերգայից

Էմիլի կյանքի մասին

Էմիլը շատ չարաճճի էր։ Իր մայրիկը միշտ բարկանում էր, երբ իրեն բողոքում են հարևաները տատիկները, պապիկները,  տիկնայք,  պարոները և այլն։ Էմիլը միշտ գտնում մի բան իրեն, որ իրեն զբաղացնի ու զվարճացնի բոլորը իրա գյուղում ասում են եթե մի տեղ լսում եք տուր ու դմփոց այնտեղ Էմիլն է, Էմիլը հինգ տարեկան էր,  բայց ցլիկի նմատ ուժեղ և ճարպիկ և ապրում էր Սմոլանդ գավառի Լյոնեբերգա շրջանի Քաթհուլտ ագարակում:

Իմ սիրելի հատվածը

Իմ սիրելի հատվածը այն էր, որ Էմիլը,երբ իրանից բողոքում են բայց նա չի դադարում իր արկածները անել։ Նա չի  դադարեցնում իր չար արկածները,երբ նրա վրա բողոքում են տատիկները պապիկները տիկիները պարոները և իր մայրիկը։

Բնութագրել հերոսներին

Էմիլը շատ չարաճճի է և զվարճալի։ Նա հինգ տարեկանից ցուլիկի նման ուժեղ  և ճարպիկ է։ Նա նաև չի լսում մեծերին։

Պատմել գրքի մասին 

Այդ հրաշամի գիրքը գրել է Աստրիդ Լինդգրենին որտեղ գրված է մի շատ չարաճճի տղայի մասին այդ տղայի անունը դրել են Էմիլ նա չի լսում մեծերին և իր մայրիկին նա ուժեղ է ճարպիկ է ցուլիկի նման և զվարճացնում է իրեն անպես ոնց կարող է,  իսկ իր գյուղի մարդիկ ասում են որտեղ լսվում է տոր ու դմփոց այնտեղ ուրեմն Էմիլն է։