Կար-չկար մի երկիր կար,որի անունը արգելված երկիր էր ու այնտեղ կար շատ արգելված իրեր։Կար արգելված ժամացույց, արգելված բաժակ, նաև այնտեղ կար շատ գեղեցիկ արգելված մատանի։Այդ երկրում կար մի տղա,որին արգելում էին խաղալ և մի օր իրեն մոտեցավ մի գյուղացի ու ասաց․
-Ինչու՞ ես տխրում, ասաց նա․
-Որովհետև ինձ չեն տալիս խաղալ և գյուղացին ասաց․
-Փոքրիկ մենք, երբ քեզ ասում ենք մի խաղա, մենք քեզ ասում ենք հակառակը, ոչ թե չխաղալ, այլ պետք է խաղալ։Այդ լսելով տղան շատ ուրախացավ։
