ԸՆՏՐԵԼ ՄԻՋԻՆ ԴՊՐՈՑՈՒՄ ԴԱՍԱՎԱՆԴՈՂ ՈՒՍՈՒՑԻՉՆԵՐԻՑ ՄԵԿԻ ԲԼՈԳԸ

Տաթև Մկրտչյան

ԲԼՈԳՈՒՄ ԳՏՆԵԼ /ԻՄ ՄԱՍԻՆ/ ԲԱԺԻՆԸ, ԾԱՆՈԹԱՆԱԼ ԲԼՈԳԻ ՀԵՂԻՆԱԿԻ ՀԵՏ

«Իմ մասին»

 

ԳՏՆԵԼ ԲԼՈԳԻ ԲԱԺԻՆՆԵՐԸ, ՈՒՍՈՒՄՆԱՍԻՐԵԼ ԴՐԱՆՔ, ԴՈՒՐՍ ԳՐԵԼ ԱՅՆ ԲԱԺԻՆՆԵՐԸ, ՈՐՈՆՔ ԿԱՐՈՂ ԵՆ ՁԵԶ ՀԵՏԱՔՐՔՐԵԼ

Ինձ հետաքրքրեց << մեթոդական մշակումները>>  բաժինը:

 

ՈՒՍՈՒՄՆԱՍԻՐԵԼ ԲԼՈԳԻ ԱՐՏԱՔԻՆ ՏԵՍՔԸ, ԿԱՐԾԻՔ ԳՐԵԼ ԴՐԱ ՄԱՍԻՆ։

Բլոգի արտաքին տեսքը շատ գեղեցիկ է, այնտեղ կարելի է շատ արագ գտնել պետքական բաժինը ու այդ շատ կարևոր է:

 

ՀԱՆԴԻՊՈՒՄ ԲԼՈԳԻ ՀԵՂԻՆԱԿ-ՈՒՍՈՒՑՉԻ ՀԵՏ (ՏԵՍԱՆՅՈՒԹՈՎ, ԼՈՒՍԱԲԱՆՈՒՄՈՎ, ՖՈՏՈՆԵՐՈՎ ՆԵՐԿԱՅԱՑՐՈՒ)։

Ո՞ր դասարանից ես հաճախում Հարավային դպրոց-պարտեզ։ Եթե այլ դպրոցից ես եկել, նշիր դպրոցը։

Ես Հարավային դպրոցը հաճախում եմ առաջին դասարանից, յոթ տարեկանից:

 

Դպրոց-պարտեզում քո ուսումնառության ողջ շրջանում ի՞նչն ես ամենից շատ կարևորում, ի՞նչը կամ ո՞ւմ երբեք չեք մոռանա, ինչո՞ւ:

Ես երբեք չեմ մոռանա մեր բոլոր ուսուցիչներին, ես շատ եմ իրենց սիրում:

 

• 3-րդ դասարնցիներին ներկայացրեք, թե ինչ է իրենց սպասում 4-5-րդ դասարաններում, ի՞նչ խորհուրդ կփոխանցեք նրանց:

Լավ սովորեք, ուշադիր եղեք, որովետև ձեզ սպասում են շատ դժվար դասեր, անգիրներ և այլն շատ անսպասելի դասեր ձեր համար😊:

 

• Հարավային դպրոցում քո տնկած ծառը, թուփը նկարիր, տեղադրիր ու գրիր `ե՞րբ ես տնկել, ո՞ւմ հետ, տեսակը․․․

Չեմ տնկել:

 

Պատրաստիր 2-3 րոպեանոց տեսանյութ, որը պատմում է Հարավային դպրոցի միջավայրի մասին։

Ծնողներին խնդրիր, թող մի քանի նախադասությամբ խոսեն քո ուսումնական գործունեության մասին Հարավային դպրոցում:

Ես՝ Անուշ Հայրապետյանս, Մարինա Վիրաբյանի մայրիկն եմ: Ես շատ ուրախ եմ, որ իմ երեխան սովորում է այս միջավայրում: Այս հինգ տարիների ընթացքում նա ձևավորվել է որպես անհատ, ունի ազատ խոսքի իրավունք: Այստեղ մի միջավայր է, որտեղ մոտեցումները նոր են, բայց չեն հեռանում արմատներից: Եվ ամենակարևորը, որ իմ երեխան հաճույքով է գնում դպրոց :

 

Ի՞նչ գիտեք Միջին դպրոցի մասին:

Ես գիտեմ, որ բոլոր դպրոցներից գալիս են 6-րդ դասարան և այնտեղ նոր դասեր են սովորում:

 

Ցանկանո՞ւմ եք տեղափոխվել Միջին դպրոց:

Ոչ, չեմ ցանկանում:

 

Թվարկեք Միջին դպրոցի ձեզ ծանոթ ուսուցիչներին:

Ընկեր Միքայելը՝ իմ սուսերամարտի ուսուցիչը:

 

Ինչպիսի՞ն կցանկանայիք, որ լիներ Միջին դպրոցը:

Ես կուզենայի, որ այնտեղ կարելի լիներ քնել դասամիջոցին:

 

Ուսումնական պլանի քննարկումներ, անհատական ուսումնական պլաններ

Քո սովորական մեկ օրը նկարագրիր առավոտից մինչև երեկո, ամեն ինչ հերթով գրիր․ աշխատիր ոչինչ բաց չթողնել, քեզ ամենաշատը օրվա ո՞ր պահն է դուր գալիս, ո՞ր գործերդ ես սիրով անում, որո՞նք՝ ուղղակի որպես պարտականություն, առօրյայիդ մեջ ի՞նչը կուզես փոխել, ինչո՞ւ․․․

Առավոտյան մայրիկը արթնացնում է ինձ, ես գնում եմ նախաճաշելու, որից հետո ես լվացվում ու հագնվում եմ և հեռուստացույց եմ դիտում: Հետո գնում եմ նստում եմ իմ հայրիկի ավտոմեքենան և հասնում դպրոց այնտեղ ես դաս եմ անում և երկար օրյա մնում երկար օրյաից հետո ես գնում եմ տուն ես լվացվում եմ դաս եմ անում մինչև մայրիկը չգա և վայելում եմ իմ իրիկունը:

 

Համացանցից ձեր սիրելի ֆուտբոլիստի, գրողի, երգչուհու, դերասանուհու մասին տեղեկություն գտեք և այդ տեղեկության համաձայն երևակայական հարցազրույց վարեք նրա հետ։ Հարցազրույցն անհրաժեշտ է ձայնագրել։

-Ողջու՛յն, Կապիտան Մարվել

-Ողջու՛յն:

-Ոն՞ց եք:

-ես լավ, իսկ դու՞:

-Ես ել եմ լավ, կարո՞ղ եք ձեր օրվա մասին պատմել:

-Այո, կարող եմ: Երբ ես արթնանում եմ, ես անում եմ իմ առավոտյան սովորական գործերը, որից հետո ես համարյա ամբողջ օրը աշխատում եմ, որ լինեմ պատրաստ իմ կինոյին

-Իսկ ինչպե՞ս է անցնում քո երեկոն:

-Երեկոները իմ մոտ տարբեր են: Մի օր կարող եմ միանգամից նկարել նայելով մուլտֆիլմներ կամ մայրիկի հետ խոսալ և ժամանակ անցկացնել:

-Չէի մտածում, որ քո օրը այդքան բարդ է:

-Չէի ասի, որ շատ բարդ է, բայց միաժամանակ չէի ասելու, որ շատ հեշտ է:

-Դե շնորհակալություն, վստահ եմ նորիս կհանդիպենք:

-հաջողություն:

 

Տեքստի համար մտածել երկու ավարտ՝ տխուր և ծիծաղելի։

 

Ջ․ Ռոդարի

Երկիր, որտեղ ոչ մի սուր բան չկա 

Անբան Ջովանինոն շատ էր սիրում ճամփորդել:   Ճամփորդեց-ճամփորդեց,  ու  հայտնվեց մի երկրում, որտեղ ոչ մի սուր բան չկար: Տներն այդ երկրում կառուցված  էին առանց սուր անկյունների, դրանք կլոր էին:  Շենքերի տանիքներն էլ էին կլոր: Ճանապարհին,   որով քայլում էր Ջովանինոն, թփերի ու վարդերի պուրակ կար, և իհարկե նա ցանկացավ վարդով զարդարել իր   բաճկոնը: Նա ուզում էր զգուշությամբ պոկել վարդը, որ մատը չծակի, բայց հանկարծ նկատեց, որ  փշերը չեն էլ ծակում: Պարզվում է, դրանք բոլորովին էլ սուր չեն, պարզապես ձեռքդ մի քիչ խուտուտ են տալիս:
_Այ քեզ հրա՜շք,- զարմացավ Ջովանինոն:

Հենց այդ պահին վարդի թփերի ետևից հայտնվեց քաղաքի պարեկը և քաղաքավարի ժպտալով ասաց Ջովանինոյին.

__Դուք երևի չգիտեք, որ չի  կարելի վարդ քաղել:

__Ներեցեք ինձ … ես չմտածեցի,  որ…

__ Այդ դեպքում Դուք պետք է վճարեք տուգանքի կեսը,- ասաց պարեկը նույն հաճելի ժպիտով և սկսեց անդորրագիր գրել: Ջովանինոն  հանկարծ նկատեց, որ պարեկի գրիչը սրված չէ, բութ է: Նա հարցրեց պարեկին.

Ներեցեք, կարելի է Ձեր թուրը տեսնել:

__ Խնդրեմ ,- ասաց պարեկը և Ջովանինոյին տվեց իր թուրը: Պարզվեց, որ թորն էլ սուր չէ, բութ է:

_Լավ, էս ի՞նչ զարմանալի երկիր է,  էս ո՞ւր եմ ընկել: Այստեղ ամեն ինչ տարօրինակ է:

_ Մեր երկրում ոչ մի սուր բան չկա,- բացատրեց պարեկը  և այնքան քաղաքավարի, որ ամեն մի բառը կարելի էր մեծատառերով գրել:

_ Բա վաղուց արդեն առանց մեխերի ենք յոլա գնումմեխե՞րը,- հարցրեց Ջովանինոն,- չէ ՞ որ դրանք պետք է սուր լինեն:

_Մենք  վաղուց արդեն առանց մեխերի ենք յոլա գնում:  Չէ՞ որ սոսինձ կա: Իսկ հիմա  բարի եղեք  ինձ երկու անգամ ապտակել:

Ջովանինոյի բերանը զարմանքից բաց մնաց, կարծես պատրաստվում էր միանագամից մի մեծ տորթ կուլ տալ:

__ Ո՜չ,  ի՞նչ եք ասում, ես չեմ ուզում հայտնվել բանտում քաղաքի պարեկին վիրավորելու համա: Եթե այդպես է, ես պետք է  երկու ապտակ ստանամ, ոչ թե դուք:

__Բայց մեզ մոտ այդպես է ընդունված, սիրով բացատրեք պարեկը,- լրիվ տուգանքը՝ չորս ապտակ, տուգանքի կեսը՝ երկու,- պատասխանեց պարեկը:

__ Երկու ապտակ՝ պարեկի՞ն:

__ Պարեկին:

__ Բայց արդար չէ: Այդպես չի կարելի:
__ Իհարկե արդար չէ: Իհարկե՝ այդպես չի  կարելի,-պատասխանեց պարեկը:-Դա այնքան անարդար և սարսափելի է, որ մարդիկ օրենքները չեն խախտում,  այնպիսի բաներ չեն անում, որի համար տուգանք պիտի մուծվի, որպեսզի չապտակեն անմեղ պարեկներին:   Դե,  ես սպասում եմ. տվեք ինձ երկու ապտակ և մյուս անգամ ավելի զգույշ կլինեք:

__ Բայց ես չեմ ուզում նույնիսկ Ձեր այտը ճմկտել, որ մնաց ապտակեմ:

__ Այդ դեպքում ես ստիպված եմ Ձեզ առաջարկել լքել մեր երկիրը և    ուղեկցել  մինչև սահման:

Ջովանինոն, որ շատ էր ամաչում,  ստիպված եղավ հեռանալ այն երկրից, որտեղ ոչ մի սուր բան չկար: Բայց մեկ է, մինչև հիմա նա երազում է  վերադառնալ այնտեղ, որ ապրի աշխարհի ամենաքաղաքավարի օրենքներով և ամենադաստիարակված մարդկանց հետ, մի տանկում, որտեղ ոչ մի սուր բան չկա: